EV ÖDEVLERİ VE ÇOCUKLAR

Çocukları ev ödevlerine alıştırmak için onları korkuyla değil oyunla, heyecanla, merakla çekmek gerekir. Bu şekilde çocuğun bilgileri daha sağlıklı oturur kafasına.

Başarısı takdir edilen çocuk, gördüğü bu takdiri kaybetmemek ve devamını almak için daha çok çalışır, harekete geçer. Bunu teşvik etmek için çocuğa başarabileceği küçük görevler verilmelidir. Verilen ödevler hem az ama öz hem de çocuğun ilgisini çekebilecek tarzda olmalı.

Anne-babaların ne kadar iyi niyetli de olsalar bazı hataları olabiliyor. Örneğin, çocuk okuldan eve döner dönmez hemen ders çalışmaya başlamasını beklerler. Fakat çocuklara biraz dinlenmesi ve karnını doyurması için zaman tanınmalıdır, böylece daha verimli çalışabilir.

Ayrıca çocuktan sürekli yüksek hedefler beklenmesi de çocuğu bıkkınlığa iter. Sürekli ne yapsa yeterli olmadığını duyan çocuk en sonunda hiçbir şey yapmaz. Özellikle karne getirdiğinde tamamen kötü notları görüp neden bunlar kötü demek yerine, iyi notlarını da görüp bak bunları ne güzel başarmışsın, emeklerinin karşılığını aldın, şimdi de kötü notlarını nasıl düzeltebiliriz diye yaklaşmak daha doğru olacaktır. Böylece çocuk ailesinin arkasında olduğunu hissederek şevkle çalışır.

Çocuğun ders çalışmama sebeplerinden biri öğrenme güçlüğü çekiyor olması yani fizyolojik kaynaklı olabilir. Burada çocuğun zekasında bir problem olmadığını belirtmek gerek, sadece beyinde bir bölgede bulunan bir bozukluktur. Çocuk da bunu davranışlarıyla, yani okul başarısızlığıyla vs. gösterir. Bu durumun en kısa zamanda bir uzman tarafından ele alınması gerekir.

KAYNAK: Bu yazının kaynağı olarak Prof. Dr. Nevzat TARHAN'ın Aile Okulu adlı kitabı kullanılmıştır. 

0533 373 81 23